Het schilderij “The Theologians” is gebaseerd op een foto die ik bewust gekozen heb uit één van de vele personeelsfoto’s van het feestelijke gebeuren ter afsluiting van het academiejaar. De fotograaf nam deze foto op de trappen van het Pauscollege. De manier waarop deze professoren poseerden voor de camera en de kostuums die zij droegen, de plooien, hun armen en benen, maakten meer indruk op mij dan hun gezichten zelf. Door mijn doofheid ben ik visueler aangelegd dan horende personen en kijk ik graag naar mensen hun bewegingen, lichaamstaal, emoties, enz. Voor dit werk heb ik de hoofden weggelaten. Ik vind dat het uiterlijk van deze personen, hun eigenheden en kleine herkenbaarheden zorgen voor meer diepgang en kracht. Een gezicht onthou je snel, een gezicht kan je ‘fake’ doen overkomen. In dit schilderij probeer ik mensen mee te laten zoeken en beleven doorheen de lichaamstaal van deze geleerden. Voor mij bezit het werk veel karakter en een vleugje nostalgie.

Dit werk met dansers achter de coulissen is geïnspireerd op lang vervlogen tijden toen ik er zelf als kind vaak van droomde om een ballerina te worden, door de jaren die ik als moeder steeds mee mocht kijken naar de wekelijkse balletlessen van mijn 3 dochters en door de vele ballet rehearsals en optredens. Ik keek vaak naar de voeten van de ballerina’s omdat ik de muziek niet kon horen. Vandaar de nadruk op het voetenwerk achter de coulissen in dit schilderij.

Naar aanleiding van de laatste expositie waaraan ik heb deelgenomen, heb ik dit kunstwerk gemaakt. De expositie heette ‘Face’ en stond in teken van gezichten. Naar mijn mening is dit een speelser werk. Het gelaat van deze jonge vrouw heeft iets stoers en nodigt de toeschouwer uit haar in de ogen te kijken. Op deze manier wordt de blik van de toeschouwer gevangen in het schilderij. Om het zwart-witte portret meer speels en levendig te maken heb ik er een puzzel-werk van gemaakt met een achtergrond in munt-kleur voor een frisse vintage look. Zo komt het gezicht meer naar voren en creëer ik meer diepgang.

THE ODD ONE OUT
Acryl on canvas, set/3: 25x25, 25x50, 25x25, 2022

Dit driedelig werk toont hoe dove personen onze maatschappij ervaren. Doofheid is een onzichtbare handicap en wordt daarom makkelijk ontzien door de buitenwereld. In dit werk roept een persoon naar iemand anders. Deze jongen is volledig doof, hard roepen heeft dus geen enkele zin. De kunstenaar maakt in dit werk de vergelijking met een groep vogels waarvan er eentje niet mee wegvliegt met de zwerm.

This three piece shows how deaf people experience our society. Deafness is an invisible handicap and will therefore easily be overlooked by outsiders. This piece of art shows us a person, yelling at another. This boy is deaf, so yelling is useless. The artist draws a parallel with a flock of birds, of which one does not fly away together with the rest of them.